Teleurstelling

Ik ben in Sydney!!! Voor 9 uur om precies te zijn en dan reis ik verder met de nachtbus naar Melbourne. Maar 9 uur is lang genoeg om te vertellen van mijn laatste avonturen.

De laatste keer dat ik jullie op de hoogte bracht was in Byron Bay. Van daaruit ben ik naar Coffs Harbor gereisd wat een geweldig plaatsje is. Hier heb ik een fiets gehuurd en een heerlijk dagje rondgetoured op de fiets. Helaas bleef ik maar twee nachtjes, want de bus naar Newcastle stond al klaar. Newcastle vond ik zelf niet zo aantrekkelijk. Een industriestadje die het van zijn charme langs de kust moet hebben (en ik heb grotere charmes gezien). Ook hier was ik slechts twee nachten, want Newcastle was alleen maar een tussenstop op weg naar Tamworth - mijn farmcursus.

In Tamworth moest ik naar motel lopen. Hostel zat al vol omdat er een country festival was waardoor bijna alles volgeboekt was. Maar hierdoor wel wat van het grootste country festival in Australie gezien en dat was wel erg leuk! Naar het motel lopen bleek zo'n 3 km te zijn en ik was doorweekt en uitgeput op het einde, maar het was het waard want ik heb een heerlijke avond gehad (eigen douche en tweepersoonsbed - moet ik meer zeggen).
De volgende ochtend de taxi (!!) genomen naar het ophaalpunt voor de cursus, bleek daar dat de studenten de vorige avond al opgehaald waren omdat er weinig accomondatie in de stad was. Goh had ik nog niet door. Ik in de stress en boos omdat ik geen email hierover gehad had. Meisje van de receptie heeft voor mij gebeld, en bleek nog iemand te zijn van de 5-daagse school die ook de vervroegde ophaal gemist had. Dus werden wij om half 1 opgehaald.
Eenmaal op de boerderij ging het van kwaad naar erger. De baas van de boerderij, Brian, is 90 jaar oud en laat het dagelijkse werk over aan zijn opzichter, Hilton. Hilton heeft ook de taak de school te leiden en heeft voor beide taken twee hulpen, Douggie en Lucy. Daarnaast is er voor de school nog een kok, Lena. Hilton blijkt niet geschikt te zijn om met mensen om te gaan. Hij kan goed met dieren overweg maar heeft geen flauw benul van onderwijzen en ook geen interesse erin. Op de eerste dag werd al duidelijk dat hij (uit de groep van 14) enkele studenten aardig vond. Dit waren de jongens (3) en de slanke meisjes (hij is uiteindelijk ook in bed beland met 1 van hem - voor de duidelijkheid, hij is rond de 60 en zij is 29). De andere waren lucht voor hem. In de vijf dagen die volgden "leerden" we paardrijden, koeien drijven en vooral erg dronken worden. Ik heb leerden tussen aanhalingstekens omdat je het eigenlijk allemaal zelf moest uitzoeken. Als je het fout deed kreeg je het te horen (samen met de rest van de groep) maar aan de groep die hij niet mocht legde hij vervolgens niet uit hoe je het wel moest doen. Erg frustrerend als je nog nooit op een paard hebt gezeten of achter een koe aan hebt gezeten. Daarnaast waardeerde hij vragen stellen ook niet (ik kreeg een blik toegeworpen alsof ik hem lastig viel) en toen ik mij erg verslikte in een ijsje kon hem dat niet schelen en moesten een van de studenten en Douggie ervoor zorgen dat ik na 5 minuten stikken weer adem kon halen.
In die vijf dagen raakte ik bevriend met twee Duitse zusjes en we spraken met z'n vijven af dat we het vol zouden houden. Lena, de kok, sloot zich ook al snel aan bij ons groepje (Lena was voor Hilton en Douggie ondergeschikt en zo werd ze ook behandeld).
Zaterdag, de zesde dag, hadden we vrij en mochten we een paar uurtje naar het festival. Hilton reed ons. Op de terugweg, zodra we de harde weg verlaten hadden, begon hij te drinken (hij had wel iets onverstaanbaars gemompeld over drinken, maar toen hij begon begreep ik dat hij onze toestemming had gevraagd en aangezien op dat punt niemand meer tegen hem in durfde te gaan reageerde niemand). In 30 minuten heeft hij 3 blikjes (hier 600 ml) whisky met cola gedronken. Ik vond dat NIET prettig! Die avond vroeg de vriendin van de baas aan een van de zusjes of wij een fijne tijd hadden. Op dat moment besloten we enkele van onze klachten te benoemen. Zij schrok heel erg, vooral van het drinken en rijden, het daten met studenten en het voortrekken van studenten. Zij riep Brian erbij, die ging verhaal halen bij Hilton en toen loog deze keihard over het drinken en zei dat hij het niet doorhad van het voortrekken. Hierdoor geloofde Brian ons niet meer (de vriendin wel) en wilde hij verder niet naar ons luisteren. Hij zei dat we ons geld niet terug zouden krijgen en dat we "silly girls" waren. Voor de zusjes en mij was dat de doorslag om de volgende dag om 6 uur in de ochtend de boerderij te verlaten (gebracht door Lena) en de rest van de tijd in Tamworth door te brengen.

De week in Tamworth was geweldig. We hebben Australia Day kunnen vieren met een concert en vuurwerk (Hilton wilde er niets aan doen) en gewoon genoten van het weer gelukkig zijn en van de bezienswaardigheden van Tamworth (een grote gitaar, een uitkijkpunt en een vogeldierentuin). Ik heb heel erg genoten en heb geen een dag spijt gehad van mijn vertrek van de boerderij.
Op de laatste dag zijn de zusjes en ik naar het departement van Fair Trading geweest en hebben daar een officiele klacht ingediend tegen de school en zijn opzichter. Via die weg proberen wij nu alsnog ons geld terug te krijgen.
Vandaag ben ik per nachtbus naar Sydney gereisd en vanavond vertrek ik met een andere nachtbus naar Melbourne. Daar zal ik acht nachten verblijven waarna ik een auto huur en mij in tien dagen terug rij naar Sydney (en the Great Ocean Road meepak).